Energjia bërthamore është një burim energjie me karbon të ulët që mund të përdoret për të prodhuar energji elektrike. Ai prodhohet nga ndarja e atomeve të uraniumit ose plutoniumit në një proces të quajtur fizion bërthamor. Energjia bërthamore është një temë e diskutueshme për shkak të shqetësimeve në lidhje me sigurinë, asgjësimin e mbeturinave dhe potencialin për përhapjen e armëve bërthamore. Energjia bërthamore është një nga teknologjitë më të vjetra të energjisë me karbon të ulët dhe ka ekzistuar që nga vitet 1960. Ajo pa një rritje masive globalisht në vitet 1970, 80 dhe 90, por pas rritjes së shpejtë, gjenerimi global është ngadalësuar ndjeshëm. Në fakt, pati një rënie të mprehtë në prodhimin bërthamor pas cunamit të Fukushimës në Japoni në vitin 2011, pasi vendet çaktivizuan impiantet për shkak të shqetësimeve të sigurisë. Megjithatë, vitet e fundit prodhimi është rritur sërisht 1. Energjia bërthamore dhe teknologjitë e rinovueshme zakonisht emetojnë shumë pak CO2 për njësi të prodhimit të energjisë, dhe janë gjithashtu shumë më të mira se teknologjitë me lëndë djegëse fosile në kufizimin e niveleve të ndotjes lokale të ajrit. Megjithatë, roli që luan energjia bërthamore në sistemin energjetik është shumë specifik për vendin e caktuar. Disa vende nuk marrin fare energji nga ato bërthamore, ndërsa të tjera shumicën e fuqisë së tyre e marrin nga energjia bëthamore. Shoqata Botërore Bërthamore raporton se bërthamore është burimi i dytë më i madh në botë i energjisë me karbon të ulët (26% e totalit në 2020). Mbi 50 vende përdorin energjinë bërthamore në rreth 220 reaktorë kërkimor. Përveç kërkimit, këta reaktorë përdoren për prodhimin e izotopeve mjekësore dhe industriale, si dhe për trajnim